Szkoła Podstawowa w Pławnie

Na podstawie publikacji Teodora Wierzbowskiego (1853–1923r.), historyka, archiwisty, bibliografa, profesora Uniwersytetu Warszawskiego, członka Akademii Umiejętności. W jego Vademecum czytamy: w powiecie noworadomskim (radomszczańskim) za czasów Komisji Edukacji Narodowej w latach 1773-1794 było 13 szkół. Szkoła w Pławnie wśród nich. Zapis posiada treść:

...Ludwik Karsznicki, kasztelan wieluński, dziedzic miasteczka wybudował szkołę przy kościele.
Dozór nad nią miał pleban i utrzymywał nauczyciela 18–letniego Józefa Soskiewicza rodem z Uniejowa, kleryka volumnatu łowickiego.
W drugim kwartale 1792 r. było w szkole 18 chłopców w wieku 5–14 lat i 11 dziewczynek od 5–12 lat.
Uczyli się oni nauk zwyczajowych szkołom parafialnym, ale niezbyt daleko w nich postąpili, gdyż dopiero litery poznawali sylabizować, czytali zaledwie, dwóch chłopców czytać poczynało?...

(koniec cytatu.)

Budynek szkoły, drewniany, na podmurówce z kamienia zawierał dwie izby i sień, a znajdował się na ulicy Kościelnej. Po upadku szkoły parafialnej w roku 1905 polska macierz szkolna założyła jednoklasową szkołę ludową przekształconą następnie w dwuklasową imienia księcia Stanisława Lubomirskiego, który ją utrzymywał. Do roku 1912 uczono w języku polskim, potem w rosyjskim. W czasie I wojny światowej naukę przerwano. Od 1 września 1919 r. utworzono siedmioklasową szkołę imienia księdza Stanisława Konarskiego członka Komisji Edukacji Narodowej. Pierwszy kierownik Leon Bartoszewski. Książę Lubomirski ofiarowuje na potrzeby szkoły adoptowany budynek stajni, przy ulicy Częstochowskiej. Drugi budynek dokupuje magistrat.

Rok 1922 – powstaje samorząd szkolny i harcerstwo, organizuje się wycieczkę do Krakowa i Wieliczki.
Rok 1928 – szkoła otrzymuje sztandar.
Rok 1929 – zakupiono 2 ha ziemi pod budowę nowej szkoły.
Rok 1939 – wojna , okupant wycofuje podręczniki do historii, geografii,mapy, atlasy. Dzieci żydowskie usunięto ze szkoły. Zimno, brak opału. Dzieci pracują w majątku.
Rok 1945 – wyzwolenie. Kierowniczką jest Pani Krymarys. Zakłada się światło i radiofonizację.
Rok 1963 – wbudowano kamień węgielny pod nową szkołę dzięki wysiłkom Pani Aleksandry Moskwińskiej i Pana Stanisława Mikulskiego.
7.XI.1964 – oddanie do użytku nowej szkoły, tysiąclatki nr 782.

(Materiały dostarczył Pan Bolesław Bartnik)

STRONA GŁÓWNA | ARCHIWUM