NARODOWY DZIEŃ PAMIĘCI ŻOŁNIERZY WYKLĘTYCH
W dniu 3 lutego 2011 roku Sejm RP uchwalił zgłoszoną jeszcze przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego ustawę o ustanowieniu w dniu 1 marca, w sześćdziesiątą rocznicę mordu kierownictwa WIN, Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”.
Nieliczna grupa posłów głosowała przeciw tej ustawie. Byli to: Fedorowicz Jerzy Feliks, Korzeniowski Leszek, Olechowska Alicja, Rzymełka Jan, Zakrzewska Jadwiga z PO, Ostrowski Artur z SLD oraz „niezrzeszeni” Celiński Andrzej i Kutz Kazimierz (sic!). Ponadto wstrzymali się do głosu posłowie SLD Balicki Marek, Kamiński Tomasz i Kopyciński Sławomir.
Po głosowaniu posłowie Fedorowicz, Korzeniowski, Olechowska i Zakrzewska złożyli oświadczenia, że pomylili się naciskając przycisk do glosowania i ustawę popierają (sic!) – nawet moje wnuki nie mylą się naciskając przyciski na klawiaturze w skomplikowanych dla mnie grach czy symulatorach komputerowych, widocznie mają większe predyspozycje do posłowania (informacja dla wyborców w/w posłów).
W Radomsku pamiętamy o Wyklętych
W dniu 1 marca 2011 r obchodzono po raz pierwszy Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Władze Radomska oraz przedstawiciele organizacji kombatanckich, NSZZ „Solidarność” a także autor w imieniu portalu noworadomsk.pl i Stowarzyszenia „Pękowiec” im. mjr. inż. Mieczysława Tarchalskiego ps. „Marcin” oddali hołd bohaterom walki o niepodległą Polskę, którzy po zakończeniu II Wojny Światowej nie złożyli broni i podjęli zbrojny opór przeciwko sowieckim okupantom.
Uroczystość odbyła się w samo południe w Parku Solidarności przy pomniku Konspiracyjnego Wojska Polskiego, pod którym złożono wiązanki kwiatów oraz zapalono znicze. Były także wspomnienia, oglądanie starych fotografii trzymanych dziesiątki lat w ukryciu. Niezapomniane spotkanie z ludźmi których szeregi „topnieją” w zastraszającym tempie.
Poczynając od 2011 roku, dzień 1 marca został ustanowiony świętem państwowym, poświęconym żołnierzom zbrojnego podziemia antykomunistycznego II Konspiracji. Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych nie będzie dniem wolnym od pracy, ale będzie uroczyście obchodzony każdego roku.
Pierwszy dzień marca jest dniem o wyjątkowo symbolicznym znaczeniu dla żołnierzy antykomunistycznego podziemia. 1 marca 1951 r. w więzieniu na Mokotowie zamordowano w 5–10 minutowych odstępach siedmiu członków IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”, wojska prowadzącego „walkę o wolność i niezawisłość Polski z nową sowiecką okupacją”. Wyrokiem komunistycznej władzy zostali zastrzeleni sposobem NKWD:
– ppłk Łukasz Ciepliński ps. Pług lat 38 – prezes IV Zarządu Głównego WiN, odznaczony Orderem Virtuti Militari własnoręcznie przez gen. Tadeusza Kutrzebę, oficer w Wojnie Obronnej 1939, AK i DSZ
– mjr Mieczysław Kawalec ps. Żbik lat 35 – kierownik Wydziału Informacji i Propagandy ZG WiN, wykładowca prawa Uniwersytetu we Lwowie, oficer wywiadu AK, po aresztowaniu przywódców WiN p.o. prezesa IV ZG WiN
– kpt. Józef Rzepka ps. Znicz lat 38 – szef oddziału specjalnego w Wydziale Informacji i Propagandy ZG WiN, prawnik, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego, oficer w wojnie 1939 i AK, uczestnik Akcji „Burza”. Przeszedł okrutne śledztwo, które doprowadziło go do rozstroju nerwowego. Kawaler krzyża wojennego Virtuti Militari
– mjr Adam Lazarowicz ps. Klamra lat 49 – z–ca prezesa ZG WiN, historyk, ochotnik w walkach z Ukraińcami na Wołyniu i wojnie 1920. W 1939 komendant miasta Dębica, oficer AK rozpracowujący tajemnicę niemieckiej broni rakietowej V–2
– kpt. Franciszek Błażej ps. Roman lat 44 – prezes Obszaru Południowego WiN, współtwórca „Orła Białego”, oficer w wojnie 1939 i Armii Krajowej. W śledztwie nadzorowanym przez NKWD skazany na czterokrotną karę śmierci
– por. Karol Chmiel ps. Grom lat 40 – członek kierownictwa ZG WiN, prawnik, działacz ludowy, oficer w wojnie 1939, BCh i AK. Po wojnie działacz PSL, doradca polityczny szefa WiN, współautor Memoriału do ONZ. Jedynym jego zmartwieniem w celi śmierci był los jego dwóch synków opiekę nad którymi, jako wdowiec, powierzył obcej kobiecie
– kpt. Józef Batory ps. Aryks lat 37 – szef łączności zewnętrznej ZG WiN, prawnik, oficer w wojnie 1939 i AK, stały łącznik WiN z prymasem Hlondem. W walkach o niepodległość zginęli także dwaj jego bracia.
– mjr Mieczysław Kawalec ps. Żbik lat 35 – kierownik Wydziału Informacji i Propagandy ZG WiN, wykładowca prawa Uniwersytetu we Lwowie, oficer wywiadu AK, po aresztowaniu przywódców WiN p.o. prezesa IV ZG WiN
– kpt. Józef Rzepka ps. Znicz lat 38 – szef oddziału specjalnego w Wydziale Informacji i Propagandy ZG WiN, prawnik, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego, oficer w wojnie 1939 i AK, uczestnik Akcji „Burza”. Przeszedł okrutne śledztwo, które doprowadziło go do rozstroju nerwowego. Kawaler krzyża wojennego Virtuti Militari
– mjr Adam Lazarowicz ps. Klamra lat 49 – z–ca prezesa ZG WiN, historyk, ochotnik w walkach z Ukraińcami na Wołyniu i wojnie 1920. W 1939 komendant miasta Dębica, oficer AK rozpracowujący tajemnicę niemieckiej broni rakietowej V–2
– kpt. Franciszek Błażej ps. Roman lat 44 – prezes Obszaru Południowego WiN, współtwórca „Orła Białego”, oficer w wojnie 1939 i Armii Krajowej. W śledztwie nadzorowanym przez NKWD skazany na czterokrotną karę śmierci
– por. Karol Chmiel ps. Grom lat 40 – członek kierownictwa ZG WiN, prawnik, działacz ludowy, oficer w wojnie 1939, BCh i AK. Po wojnie działacz PSL, doradca polityczny szefa WiN, współautor Memoriału do ONZ. Jedynym jego zmartwieniem w celi śmierci był los jego dwóch synków opiekę nad którymi, jako wdowiec, powierzył obcej kobiecie
– kpt. Józef Batory ps. Aryks lat 37 – szef łączności zewnętrznej ZG WiN, prawnik, oficer w wojnie 1939 i AK, stały łącznik WiN z prymasem Hlondem. W walkach o niepodległość zginęli także dwaj jego bracia.
PAMIĘTAJMY!
Tekst, foto Zdzisław Wiśniewski
2011 r.
Copyright © 2000 Zdzisław Wiśniewski Wszelkie prawa zastrzeżone.